Romanorum
In Olympia heeft de "pronaos" van de klassieke tempel (465 v.Chr.) een vloer versierd met beekstenen, een soort "Venetiaans terras
Het wordt toegeschreven aan de eerste Romeinse periode. De Griekse methode van cementvloeren met kalk werd in Italië geperfectioneerd. Met de evolutie van deze “geduldige werken” door de eeuwen heen, werd men zich ervan bewust dat ze nooit “de schilderkunst voor de eeuwigheid” zouden zijn, hoewel sommige inlegwerken van de Opificio delle Pietre Dure in Florence zo verfijnd zijn dat ze bijna de schilderkunstige orde interpreteren. De vloercomposities uit de 9e eeuw kregen een decoratief karakter; de juiste plaatsing van deze prachtige vloeren.
Extra info
Het "rustieke" mozaïek, dat van de 16e tot de 17e eeuw in gebruik was, werd ook gevormd op reliëfs van grind en had zijn voorgangers in de klassieke decoratie van nymphaea en fonteinen. De combinatie van gekleurde stenen om ornamenten te creëren lijkt tijdloos; Grandinetti bestudeert, zoals altijd in haar stijl, het verleden grondig, maakt zich de historische verworvenheden van de meester-vloerenleggers eigen en stelt ze opnieuw voor in een evolutieve zin. De plaatsing van de hier gepresenteerde Grandinetti-vloer is “ongebruikelijk” vanwege de waarde die het toevoegt aan elk type interieur, of het nu minimalistisch of antiek, sober of modern is.